عصر تنهایی آدم ها

هوش مصنوعی دنیای پیش روست؛ از چه می گریزیم!

آذر عباسی

 آنچنانکه تغییر در ذهن ما انسان ها سخت و دشوار است شاید در واقعیت آنگونه نباشد!اینکه روزها وماه ها و شاید سالها ها طول میکشد آدمی به آنچه وابسته است دل بکند!رسوب عادت ها،در ما انسانها جزئ از شخصیت و دارای های محسوب میشود! اینکه بخواهیم از این رسوبات و حاشیه امن وجودمان بگذریم،حتما تراشه های دلخراش و دردناکی  بر تنمان خواهد خورد، ولی وقتی سایه زمان از روی اتفاقات و حوادث ها می گذرد به طراوت و تازگی نفس کشیدن در روزمرگی هایمان را می چشم. چرایی، سر سختی اولیه ی ما شاید از روی ترس یا ناامنی یا تغییر ناپذیری ما نسبت به آینده است در حالی که دگرگونی جزو حتمیت و بلاشکی آینده ست!اینکه ما بتوانیم با ترسیم درستی از آینده و به کاری گیری داشته ها و شناخت ظرفیت های پیرامون خود ترسمان را به ترسیم تبدیل کنیم ،بیشتر می توانیم سازگار و سازنده باشیم.

ورود سیل آسای تکنولوژی در زندگی و جوامع جهانی موضوعی نیست که با ندیدن و محدودیت و مسدود کردن بتوان جلو دار حجم انبوه خلقت تکنولوژی در زندگی ها شد!

هر زمان به شکلی و شمایلی جهان در حال تغییر و عبور از ساختارهای عادی بشری ست. امروز روز و با ورود اینترنت و هوش مصنوعی با ساختاری شبیه انسان برای کمک به خود انسان با نام اینترنت اشیا ، ربات ، واقعیت مجازی  وارد جهان بدون مرز و فراتر از گیتی شده‌ایم!

اینترنت ابزاری برای هوش مصنوعی است

اینکه هوش مصنوعی چیست و ماهیت و کار کرد اصلی آن چگونه است، را از یکی از اساتید هوش مصنوعی و مدیر شرکت مرتبط با این ابزار را جستجو شدیم!

 اینترنت ابزاری برای هوش مصنوعی ست تازه اول راه جهان رباتیکی را متصورمان شدند!

در گفتگوی با دکتر خواصی معاون پارک علم و فناوری استان زنجان ضمن بیان این جمله که: از زمانی که ما از اینترنت و وسایل پیرامون آن و موبایل سرو کار داریم نوعی ورود هوش مصنوعی در زندگی ها یمان بوده است ،گفت:برای اینکه بتوان ساده سازی و معادل سازی تکنولوژی هوش مصنوعی را بیان کرد ، همان مثال همیشگی استفاده از چاقو و معایب و مزایای ان را مطرح شدند ، با این تفاوت که هوش مصنوعی خودش پیچیده است و معایب و مزایای آن هم پیچیده است.

 ولی ضمن تاکید بر پوشیده نبودن  هوش مصنوعی بر کسی اضافه کرد: هوش مصنوعی با کارکرد و استفاده ی ما از فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و با ورود  و رصد سلایق ما حتی ازعلاقه مندهای ما اگاه است .

اینکه قبل تر ها اگر ربات ها با برنامه نویسی کار می‌کردند ولی به مدد هوش مصنوعی ربات ها هوشمند می‌شوند و علاوه بر تقلید و کپی از انسان ، کار کردن را یاد گرفته و آموزش می‌بیند، و این از چیدن  ظرف ها در ماشین ظرف شویی گرفته تا انجام کار در حوزه کسب و کارهای خرد و کلان .

اینکه اینترنت و هوش مصنوعی چقدر توانست در گسترش کسب و کارها همراه باشد را در اپلیکیشن های مثل اسنپ و بلیط قطار و هتل و…را میبینیم. از قیمت گذاری و محاسبه و بدون دخالت و اعمال سلیقه انسان که نوعی خدمات رسانی و تسهیل گری و ساده سازی در زندگی بشری است گرفته تا شفافیت های مالی و انجام کارهای الکترونیکی را می توان از مزایا آن شمرد.

عصر اعتیاد به تنهایی انسان

ولی درکنار همه این پیشرفتها از نظر من و شاید مهم ترین ضرر و اسیب هوش مصنوعی این باشد که ادم ها تنها تر شدند‌. اینکه از نظر دانشمندان تنهایی به اندازه سیگار کشیدن برای انسان مضر است.باتوجه به اینکه انسانها ذاتا موجودات اجتماعی است.

 شاید تنهایی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد ولی در یکی از آمارهای تحقیقاتی در آمریکا  حدود زمانی ۳۰الی ۴۰ سال پیش هر فرد اگر ۳نفر دوست واقعی که (بتوانی احساسات خود را به اشتراک بگذارد)میداشت در حالیکه در چند سال اخیر این اعدادبه یک نفر داشت دوست اکتفا کردند.

اینکه قبل ترها و افراد با داشتن کارها و مشغله های زیاد می‌توانستند وقت بیشتری با خانواده و دوستان و اطرافیان بگذرانند ولی امروزه با تسهیل گری که تکنولوژی در زندگی و فعالیت های افراد کرده است و وقت آزادتری نسبت به گذشته دارند، چرا نمی‌تواند ارتباطات گسترده و بیشتری داشته باشند و این عدم مهارت استفاده از وقت آزاد ودر کار عدم آشنایی از مهارت گفتگویی موثر آدمها را از هم دور کرده است.

مهمترین خطر شخصیتی افراد

از طرفی همین امکانات و تجهیزات را اگر با ایجاد گروه های گسترده و  شبکه سازی و فضاهای گفتگو و روابط فیک و مصنوعی هیچ زمان نمی‌تواند جایگزین داشتن روابط سالم و عمیق که به سلامت روانی افراد منجر شود.

چرا که از نظر یک تحقیق در دانشگاه هاروارد طی صد ساله و بررسی سه نسل از یک خانواده به این نتیجه رسیدن که خوشبختی و داشتن حال خوب از نظر هر سه نسل داشتن ارتباطات عمیق عاطفی عنوان شده است .

موضوع دوم در خصوص خطرات که در ذیل هوش مصنوعی میتوان مطرح کرد اعتیاد آور بودن استفاده از تکنولوژی می‌باشد

عدم تحرک فیزیکی و آفت ها و ارتباط های مصنوعی و اعتیاد آور بازی ها و شبکه های اجتماعی همگی اعتیاد آور است

طبق تحقیقاتی که در انگلیس سه گروه از دانش آموزان مطالعه انجام شده اینکه گروه اولی که پنجاه درصدی از دانش آموزان را تشکل داده که از نظر عملکردی منظم و درس خوان و فعالیت های مفید بوده از نظر سلامت روان سالم محسوب می گردیدند طبق همین تحقیق گروه دومی از دانش آموزان که تقریبا بیست درصدی از افراد که رفتارهای هیجانی وسیگار و ارتباطات آزاد و تمایل به خود کشی و…در این گروه زیاد بود و از نظر روانی و سلامت روانی مشکل جدی داشتند .

نکته مهم و یک زنگ خطر در خصوص گروه سومی است که در این مطالعه و تحقیقات مطرح شده است. اینکه گروهی از افرادی هستند که به ظاهر اهل خلاف و الکل نیستند و در خانه و حتی چرخ در فضا اجتماعی و مجازی اهل سایت های نابهنجار نباشند ولی ولی  از نظر سلامت روانی هم وزن گروه دوم و ناسالم شمرده میشوند.دلایلی چون استفاده بیش از اندازه از تلفن همراه و صرفه زمان زیادی پای گوشی ، شبکه ها و فضای مجازی و بازی ها مطرح شده است و مهم ترین علت هم کم بودن فعالیت های بدنی و فیزیکی و یکجا نشینی بیش از اندازه از چرایی این موضوع طرح شده است که از نظر بررسی سلامت روانی این گروه از افراد را هم تراز خلاف کاران و از ارازل طرح کرده اند.به نظر می‌رسدما با فیلتر و مسدود کردن و محدود کردن برنامه های و شبکه های مجازی و اجتماعی نمی‌توانیم بگوییم که به این بستر کمک کردیم . جامعه ای که از کم تحرکی و عدم فعالیت های بدنی جسمشان در اسیب است و عدم توانایی در ارتباط گیری عمیق عاطفی از خانواده و پیرامون و اطرافیان از عدم داشتن رابط عمیق عاطفی و احساسی رنج می‌برد و از اعتیاد به تجهیزات و پناه بردن به تنهایی نباید غافل بود.

هویت ما

اینکه ما نتوانستیم به داشته هایمان ارزش افزوده ای از تکنولوژی اضافه کنیم و از فرهنگ و تمدن مدنی و دینی و انسانی خود سود و بهره ای از صادرات فرهنگی و تعامل بشری داشته باشیم مقصر تجهیزات و هوش مصنوعی و اینترنت نیست!؟ ما در یک سر در گمی هویتی پشت به موجودی های خودمان کرده ایم و اجسام و اشیاو تکنولوژی را به زمین می‌کوبم